Hoe ik als masseur definitief afrekende met onzekerheid

Een persoonlijk verhaal van Roel; voor elke masseur die verlangt naar echtheid en vertrouwen

Het begon met een verlangen: liefdevol aanraken

Toen ik mijn eerste stappen zette als masseur, kwam dat voort uit een diep verlangen. Ik wilde mensen helpen thuiskomen in hun lichaam. Rust brengen. Verbinding mogelijk maken. Ik wilde liefdevol zijn, en écht iets betekenen.

Maar als ik eerlijk terugkijk, was dat verlangen niet alleen gericht op de ander. Ik hoopte ook stiekem dat ík via mijn aanraking bevestigd zou worden. Dat ik gezien zou worden als waardevol, goed, liefdevol. En hoewel ik daar toen niet volledig bewust van was, speelde die hoop op erkenning onmiskenbaar mee.

Ik deed mijn best, maar voelde me steeds leger

Ik leerde veel: technieken, systemen, anatomie, energetisch werk. Mijn handen werden vaardiger, mijn klanten kwamen terug, ik kreeg mooie complimenten. En toch… bleef er iets knagen.

Want hoe goed ik het ook probeerde te doen, ik liep vaak leeg.
Mijn aandacht ging volledig uit naar de ander, maar ik vergat mezelf.
Of eigenlijk: ik vermeed mezelf.

Ik was wél in contact met het lichaam van de ander, maar nauwelijks met dat van mezelf.

De liefde die ik gaf, was ook een vraag

Pas later begreep ik: mijn aanraking was niet puur geven. Het was ook zoeken. Zoeken naar bevestiging. Naar: “Ben ik wel goed genoeg?”

En zolang die vraag in mij leefde, stroomde het niet vrij.
Niet omdat ik mijn best niet deed, maar omdat ik mezelf nog niet écht toeliet.

Mijn aanraking had liefde in zich, maar ook voorzichtigheid. En die voorzichtigheid kwam voort uit angst: de angst om afgewezen te worden als ik mezelf werkelijk zou laten zien, met mijn twijfels, mijn onrust, mijn imperfectie.

De ommekeer: durven landen in mijn eigen lijf

De echte verandering begon toen ik mezelf toestond te voelen wat er in mij leefde.
Niet om het op te lossen. Niet om het te verbeteren. Maar om er gewoon bij te blijven.

Ik ontdekte dat ik pas écht liefdevol kon zijn voor de ander, als ik dat eerst leerde zijn voor mezelf.

Vanaf dat moment begon mijn aanraking te veranderen. Mijn ademhaling werd rustiger. Mijn handen begonnen te luisteren, niet te presteren. En mijn cliënten… die begonnen anders te reageren. Dieper. Eerlijker. Ze voelden zich veiliger, niet omdat ik hen iets gaf, maar omdat ik aanwezig was. Met alles wat ik ben.

Klanten voelen wie je bent, niet wat je doet

Sinds ik mezelf toelaat, hoef ik niets meer te bewijzen.
Ik heb geleerd: mensen komen niet omdat je de perfecte techniek beheerst.
Ze komen omdat ze zich echt gezien en veilig voelen.

En veiligheid ontstaat niet alleen door wat je doet,
maar vooral door wie je bent terwijl je het doet.

Als jij durft te voelen, durft te ademen, durft te landen in je eigen lijf,
dan raakt jouw aanraking veel verder dan spieren.
Dan raakt het de kern.

Aan alle masseurs

Als jij merkt dat je soms onzeker bent…
Als je merkt dat je vooral liefdevol wílt zijn, maar jezelf onderweg een beetje kwijt raakt…

Weet dan dat je niet alleen bent.

Zoveel masseurs willen helen, raken, liefde geven, maar zijn tegelijkertijd bang om zichzelf volledig te voelen. Terwijl juist daar de sleutel ligt.

Laat je onzekerheid geen last zijn. Laat het een richtingaanwijzer zijn. Een poort naar jouw eigen belichaming.

Want pas als jij écht aanwezig durft te zijn in je eigen lichaam, kun je met jouw aanraking een ruimte openen waarin de ander zichzelf mag ontmoeten.

Dat is de ware magie van ons vak

Niet het oplossen. Niet het ‘lief doen’.
Maar het durven aanwezig zijn met alles wat je bent.

Daar, precies daar, sterft de onzekerheid.
En groeit jouw aantrekkingskracht, op een manier die geen marketingcampagne ooit kan evenaren.

Van hart tot hart,
Roel
Eigenaar KIOM Opleidingen